|
Manastir Žiča se nalazi između
Kraljeva i Mataruške Banje. Crkvu
posvećenu Svetom
Spasu, Vaznesenju Gospodnjem,
podigao je kralj Stefan Prvovenčani sa svojim bratom Sv.
Savom, između 1208. i 1215. godine. Žička crkva pripada
raškoj graditeljskoj školi. Osnovu
hrama čini prostrani brod sa širokom apsidom na istočnoj
strani. Prvnički prostor, koji u osnovi ima izgled poprečnog
broda, daje osnovi hrama izgled slobodnog krsta. Na
središnjem delu je kupola. Unutrašnja priprata, iste širine
i visine kao i brod, građena je zajedno s crkvom i ima bočne
kapele s malim polukružnim oltarskim apsidama i malim
kružnim kupolama. Crkva sa ulazima u bočne kapele, ima
sedmoro vrata po kojima je u narodu nazvana „sedmovrata
Žiča“. U toku svoje duge istorije
Žiča je više puta stradala i obnavljana.
Po
povratku Svetog Save iz Hilandara , oko 1208.godine ,
počinje podizanje ovog manastira. Nakon dobijanja
samostalnosti Srpske Crkve , posle 1219.godine , radovi na
crkvi se ubrzavaju i Žiča postaje prvo sedište Srpske
arhiepiskopije. Sasvim je završena 1230.godine. Za vremena
postojanja puno puta poharana , u ratnom području , na putu
mnogim vandalima , današnji izgled Crkva Svetog Spasa dobija
1925. do 1936.godine. Stradala od nemačkog bombardovanja za
vreme ll svetskog rata, obnavljana je 1953.god. a dosta je
stradala i u zemljotresu 1987.godine. Kao arhitektonsko
rešenje, pripada raškoj graditeljskoj školi. Najranije
freske su iz 1219.god sačuvan delimično. Pri manastiru Žiči, već nekoliko decenija uspešno deluje ikonopisačka škola. |
